<< V Arthur en Tinneke
Paul Van Kerckhoven (1922-2011)
Paul Van Kerckhoven (1922-2011)
Arthur, Paul, Jos, Tineke
V.l.n.r.: Arthur, Clara, Paul, Margaretha
Paul en Frie
Paul en Arthur
“Ik schrijf je neer op papier, terwijl je als een boomgaard in juli zwelt en bloeit” – Hugo Claus
Arthur en Clementina verlenen in 1949 toestemming aan Paul om een huwelijk aan te gaan met de dochter van dokter Marcel Gybels, die woonde op de Grote Markt in Aarschot (vandaag het ING bankkantoor).
de geneesheer
Dokter Marcel Gybels, de schoonvader van Paul
Madelaine Gybels Sallets, de schoonmoeder van Paul
Madelaine en Marcel Gybels
Dokter Marcel Gybels was een belangrijk activist van de taalkundige splitsing van de Katholieke Universiteit Leuven.
Huisbezoeken gebeuren nog met paard en koets. Komt de geneesheer wisselgeld tekort voor zijn praktijk, schiet hij in de geldbeugel van dochter Leentje waarin hij op een foto stoot van Jos Van Kerckhoven dewelke hij terstond verscheurt. Dat daardoor Leentjes ziel krast staat buiten kijf: „Mijn hart voor Jos zal je nooit verscheuren“ reageert ze vreselijk nerveus voor alles wat er komen gaat. Dokter Gybels is geenzins van plan zijn dochter uit te huwelijken aan Jos. Dat kunnen de verliefden concluderen na een onderhoud met hun vaders. Diens broer, toekomstig geneesheer Paul komt wel in aanmerking. Paul en Jos worden overburen maar zullen mekaars drempel te gener tijd betreden.
V.l.n.r.: Arthur, Frie, Leentje, Clementina, Paul
“Der beste Freund wird wahrscheinlich die beste Gattin bekommen, Weil die gute Ehe auf dem Talent zur Freundschaft beruhrt.” – F. Nietzsche
Frie, Paul en Leentje (1964)
Paul start zijn loopbaan als geneesheer in Watermaal-Bosvoorde, waar hij met Leentje een gelukkig en sociaal leven uitbouwt. Paul heeft zelfs een getuigschrift bekomen, waardoor hij röntgenfoto’s mag nemen.
Vader Arthur dropt een bommetje op het gelukkige leven van Paul en Leentje. Hij verplicht hen om terug naar Aarschot te komen. Op die manier blijven de financiële belangen van de familie Van Kerckhoven in Aarschot gevestigd. Er komt steun (en tegenkanting) van het team suikertantes. Zij kopen voor het koppel het herenhuis in Aarschot, waar dokter Liekens zijn bloeiende praktijk heeft. Liekens wordt door de suikertantes van Paul uitgezet. Paul legt zich neer bij de wens van zijn vader. Hij keert om, terug richting Aarschot. Het is een terugkeer waarmee het koppel de rest van hun leven het moeilijk zal blijven hebben. Hun kinderen brengen maandelijks eigenhandig de pacht in baar geld naar de tantes. Natuurlijk trekt dit intern spanningen. Paul en Leentje moeten samen door en ze kunnen wel tegen een kras. Leentje gelooft in haar kinderen: “Ik wil vooruit en we gaan vooruit.”
Paul is een paardenliefhebber en een gewaardeerd pianist. De virtuoos bespeelt het orgel van de Onze-Lieve-Vrouwe kerk in Aarschot. “In mijn kindertijd luisterde ik altijd gebiologeerd naar zijn improvisaties en vertolkingen van Brahms, Beethoven en Chopin.” – Pieter
Dokter Paul en zijn echtgenote Leentje op bezoek bij Mia en Frie (1973)
Ein paar Worte von meinem Onkel. – Pieter “Früher engagierten sich in der Politik Menschen, denen es eine Ehre war, der Gemeinschaft zu dienen. Sie verlangten kein Geld dafür. Heutzutage arbeiten die Politiker nur im eigenen Interesse und in die eigene Tasche.”
Leentje (1925-2014) (1976)
Volgens Leentje is de herkomst van onze achternaam toepasselijk en zijn we vernoemd naar een eigenschap van een geslacht, dat hun patrimonium mee naar het kerkhof zeult.
Gert, Leentje en Joke
Uit het huwelijk worden vier kinderen geboren.
Luc (1949), Guy (1951), Trui (1953) en Karl (1956).
Advocaat Luc Van Kerckhoven samen met zijn echtgenote en medeadvocate Marietje Rutten (1976)
Luc met suikertante Jos
prof. dr. Guy Van Kerckhoven (1976)
Mieke Fannes, de echtgenote van prof. dr. Guy Van Kerckhoven
Mieke Fannes – kunsthistorica – zonder titel – olie op canvas – 90×70 cm – www.miekefannes.be
Trui bouwt een filantropische reputatie op. De meerdere “goede werken” die Trui op zich neemt baren haar vader zorgen: “Zie mui da ge ni in de Grecht terecht komt met al oe fantonte.“ – Dr. Paul “Hij was een geneesheer zoals je die droomt, zijn toewijding was ongelooflijk”, aldus zijn dochter.
“il ne dépend pas d’une loi d’abolir la guerre, et qu’il dépend d’une loi d’abolir l’échafaud. Faire tout de suite ce qui est à sa portée, c’est le devoir du progrès.” – Hugo
neef en nicht (2020)
Trui en Pieter delen enkele raakpunten zoals hun pacifisme, de liefde voor kunst, muziek en liefdadigheidswerk. Zij dromen ervan naar hun geboorteregio ooit weer terug te keren in het Hageland dat hen toebehoort. “Of ik dat ga meemaken, God mag het weten. Maar ik hoop het van harte.” Verzucht ze, glimlacht en wendt haar blik af. ”Wij zijn de zachtere flank in onze familie.” – Trui
uit het geboortejaar van Trui:
Je ne savais pas prier
Je n’avais pas la manière
Si quelquefois je l’ai fait
C’était lorsque j’avais faim
Maintenant chaque matin
Je fais la même prière
Donnez-moi aujourd’hui
Son amour quotidien
Les arbres ne peuvent pas vivre sans la pluie
Les fleurs ne peuvent pas éclore dans la nuit
Sans eau les poissons d’or ne respiraient plus
Et moi
sans toi je suis perdue
Sans brise le voilier
Ne pourrait jamais avancer
Sans la musique
Personne ne pourrait plus dancer
Sans le soleil les oiseaux ne chanteraient plus
Et moi
sans toi je suis perdue
Je n’ai ni foi ni loi
Quand tu es loin de moi
Tout est sombre et sans joie
Sans toi
Sans toi, tout semble amer
La terre est un enfer
Tu m’es plus nécessaire
Que l’air
Les blés pour se dorer ont besoin de lumière
Dieu pour être adoré a besoin de mystère
Le coeur des hommes sans amour
Ne battrait plus
Et moi
sans toi je suis perdue
Le coeur des hommes
Sans amour ne battrait plus
Et moi
sans toi je suis perdue
V.l.n.r.: Karl Van Kerckhoven, Trui, Gert, Ilse, Pieter (1973)
Paul Lommée – notaris – echtgenoot van Trui (foto: 1976)
Fragmenten uit de film naar aanleiding van het huwelijk van Trui Van Kerckhoven met Paul Lommée (1976)
Frie en Paul
“Geef de voordelen die je meekrijgt bij je geboorte niet zomaar af. Anderen die deze voordelen niet kregen zullen ze maar al te graag overnemen.” – Dr. Paul Van Kerckhoven
‘WELLE’
Trui, Luc, Leentje, Paul, Carl, & Guy
” ‘Welle’ daar bedoeld nonkel Paul zijn gezin mee.” – Pieter
Hun aanzienlijk woonhuis telt zestien slaapkamers en twee tot de grijze generatie behorende inwonende dienstmeiden. Leentje, perfectionistisch als zij is werft nog een derde aan: een freule uit Leuven. Maar al gauw herkent de alerte oudste ‘schoemmelmaase’ bij dat jong wicht zwangerschapssymptomen en bericht: “Madam, tussen ons gezweege en gezei, mui’k paas da’die vesse moet wuirrepe”. Met veel drama bekent het dienstmeisje, wilt niet dat haar ouders het vernemen en vertikt de vader in spe te noemen. Paul en Leentje oordelen toch om haar ouders op de hoogte te stellen. De woeste vader beweert dat zijn dochter eerder in Leuven een zolderverdieping deelde met prins Alexander en wilt niets meer met haar te maken hebben. De drachtige houdt haar lippen stijf. Leentje oppert om de jonge meid in dienst te houden en voor haar te zorgen, zeker tot na het moment dat het kind geboren wordt. Na het ter wereld komen hebben de pastoor en Leentje voor de dienares een echtgenoot gevonden die het kindje zal adopteren.
Leentje en haar schoonzus Sidone
VII Broer Jos >>>