Al de foto’s worden te koop aangeboden en dit in verschillende afmetingen en afwerkingen (foto op doek, op plexiglas of metaal). Voor verdere informatie telefoneer naar 0475 / 43 17 12 of mail matthijssens@skynet.be
Het gebouw ‘Fondation Louis Vuitton’ bestaat uit twaalf glazen panelen die krom getrokken zijn met technieken uit de luchtvaart. Deze panelen steunen vervolgens vooral op stalen peilers. Het gebouw is gebaseerd op het ‘Grand Palais’ in het centrum van Praijs. Het gebouw lijkt – door de bolle glazen panelen – een beetje op een schip met gebolde zeilen, “al zou het ook een ijsschots kunnen zijn”, aldus de architect.
Het in 2014 door Franck Gehry ontworpen ‘Fondation Louis Vuitton’ gebouw.
Het beroemde warenhuis ‘La Samaritaine’ in art-nouveau en art-decostijl.
De tentoonstellingshal ‘Grand Palais’ en de Alexander-III brug werden voor de Wereldtentoonstelling van 1900 gebouwd.
De brug over de Seine ‘Bir-Hakeim’, werd gebouwd tussen 1903 en 1905. De onderste verdieping is voor voetgangers en fietsers. Op de bovenste verdieping rijdt de Parijse metrolijn 6.
Tijdens de lockdowns was de Demer aan zet.
“Ik volgde de loop van de Demer van aan de bron in Tongeren tot in Werchter waar ze samenvloeit met de Dijle. Beide rivieren stromen samen verder richting Antwerpen waar ze via de Schelde in de Noordzee uitmonden.
De Demer volgen was ook voor mij een beetje thuiskomen. Net zoals de Demer kom ik uit Tongeren het hart van Limburg en vond ik de weg naar Aarschot, de Parel van het Hageland. Meanderen langs of op de Demer, zeker doen!” – André Matthijssens
“J’ai longé les rives de la Demer, de Tongres où elle prend sa source jusqu’à Werchter où elle rejoint la Dyle. Les deux rivières, en traversant l’Escaut, continuent leur chemin en direction d’Anvers pour se jeter dans la Mer du Nord. C’était pour moi comme un retour à la maison. Comme la Demer, je suis originaire de Tongres, coeur de la province de Limbourg. En poursuivant mon chemin, je me suis dirigé vers Aarschot, la perle du Hageland.” – André Matthijssens
DE DEMER IN LANGDORP.
Omdat je van de wereld bent,
kan je in het gras gaan liggen
kijken naar de wolken. Er zitten
dieren in de wolken.
Dieren verdwijnen en andere
dieren verschijnen.
De dieren in de wolken drijven
met de wind.
Sarah Michaux, dichteres – filosofe (2021)
DEMERTREFPLAATS IN DIEST,
ligt aan het Boerenkrijkplein dat net buiten de stadswallen van Diest ligt. Daar waren in de 18de eeuw de kanonnen opgesteld om de stad te verdedigen tegen de oprukkende vijand. Vanaf nu worden die kanonnen plaatsen van rust (het zijn zitbanken) en kan je er een lang vergeten uitzicht op de Demer en de stadswallen herontdekken.
“DEMER EN DIEST”
hij verlangt haar dans, haar
zacht gewoel, cyaan ballet
het oudste van zijn weten
ze ligt in hem, ze vloeit
haar jaren in zijn stenen
onthoudt de wegen naar zijn hart
ik verwacht, zegt Diest, je zoete
monding, ik wil zitten op je banken
en kijken naar de wind, ze zwijgt.
en lacht en komt, ze stroomt steeds Demer door hem heen
ik voel me nooit, zegt Diest, verloren
de mensen komen me bewonen
in jouw vallei bouw ik mijn thuis, ze zwijgt
en wijst altijd waarheen ze kijkt,
vooruit
hij streelt haar goud met groene bochten
gebruikt de toppen van zijn torens
en spoelt haar tranen door de zijne
ze ruist en schildert zijn ziel blauw
ik laat je vrij, zegt Diest, maar ik
besta niet zonder je getuimeld,
ze klotst, ik zal, zegt ze
je eeuwig nooit verlaten
Thomas Goyvaerts – stadsdichter Diest 2016-2108
DE DEMER IN LANDORP.
“Fietstocht langs de Demer”
Ik fietste langs de Demer. Ik weet het
nog goed.
Het was de eerste fietstocht in de zomer
langs de Demer.
Ik deed dat
om de grond te leren kennen.
De bodem waarop ik nog vaak mijn
voeten zou neerzetten. Hoe anders het
voelt als je een grens oversteekt
van brede rivieren en polderland.
Ik deed het ook omdat het een lauwe
zomeravond was en de lucht trilde
als jonge bloemen in de wind.
Ik trapte, trapte, trapte langs water
dat in een smalle stroom mij meenam,
naar wat ook, met wuivende rietpluimen
op de oevers, waterplanten, wilde struiken.
Koeien onder breed bladerdek van een
dikke boom keken mij achteloos aan
alsof ze geen verschil kenden.
Ik fietste langs de Demer. Omdat jij
mij dat vroeg.
Je vroeg op een warme zomeravond
of ik zin in fietsen had.
Ik zei: Ja. Graag. Ik fiets graag met jou
langs water en weilanden van dit dorp
omdat jij het bent met wie ik fiets.
Omdat jij het me vraagt.
Hannie Rouweler, dichteres
2014 Gedichten over De Demer (19 dichters uit Nederland en Vlaanderen)
DE DEMER IN ZICHEM.
Handgemaakte platboot uit de 19de eeuw. De platboot vervoerde onder meer hooi voor de koninklijke paarden vanuit Zichem naar Brussel.
DE DEMER DETAIL BOOT.
DE DEMER.
Kunstwerk dat in 2020 langs de Demer stond van beeldhouwkunstenaar Wilfried De Cock uit Rillaar. www.atelier-venustas.be
DE DEMER.
Pater Raskinkade, Aarschot. “Wie deze stad liefheeft ziet achter elke grijze gevel een mens.” Een regel uit het gedicht “La ville en Marche” van de Vlaamse dichteres Jo Govaerts.
“La ville en marche”
Wie deze stad liefheeft
ziet achter elke grijze gevel
een mens.
Het is niet in de mooiste huizen
dat de mooiste levens worden geleden.
Dit wil ik gezegd hebben:
ik hou van deze stad,
deze verlaten, geslagen, verdeelde.
Ik zal misschien voor mijn tijd sterven
aan longkanker, of door een auto
omvergereden.
Dat is niet haar schuld,
maar van hen die haar onvoldoende beminnen
om zich stapvoets aan haar over te geven.
Jo Govaerts (2006)
DE DEMER IN AARSCHOT.
DE DEMER IN WERCHTER.
DE DEMER DETAIL BRUG.
DE DEMER IN AARSCHOT.
90×120 cm
DETAIL DE HOOGBRUG IN AARSCHOT – Triptiek
“De Hoogbrug”
Onder de Hoogbrug passeert de
Demer
en onze liefde,
hoe moet ik er aan wennen,
pas na verdriet leer je de vreugde
kennen.
De avond valt, de klokken slaan,
de dagen verglijden en ik blijf staan.
We leunden er over de balustrade
en onder ons,
onder ons stroomt het water
en wat onze ogen zien laat zich niet
raden.
De avond valt, de klokken slaan,
de dagen verglijden en ik blijf staan.
Liefde vergaat, spoelt weg zoals het
water,
liefde spoelt weg,
wat is het leven traag en
wat zijn onze verwachtingen
beschamend!
De avond valt, de klokken slaan,
de dagen verglijden en ik blijf staan. De tijd verstrijkt, de dagen, weken, maanden.
Liefde en tijd
laten zich niet herhalen. Onder de Hoogbrug passeert het water.
De avond valt, de klokken slaan, de dagen verglijden en ik blijf staan.
“Le pont Mirabeau” van Guillaume Apollinaire (1880-1918) – vertaling Jos Houtsma – Voor de gelegenheid door Pieter aangepast naar de Hoogbrug in Aarschot.
Detail Rivierenbrug Betekom.
De brug werd genoemd naar de heren van Rivieren, die een kasteel ten zuiden van de locatie van de brug bezaten.
In augustus 2017 werd de brug een van de ‘Demerpoorten’, vijf toeristische plekken langs de Demer naar initiatief van de provincie Vlaams- Brabant. Het kunstwerk op de brug stelt een tolhuisje voor.
DE DEMER. detail boot.
HET VERZOPEN LAND – Demervallei – Langdorp – 1 maart 2020
de rivier, zij luistert, de rivier
luistert
naar het donker van deze nacht
ze hoort het ruisen van gras, van
muizen in het gras
die huilen net as de rozen die
immer sloten,
kale takken klapperen van
vogelverdriet
Sarah Michaux, dichteres – filosofe (2021)
Voor de reportage Gaudi ontving André Matthijssens de cultuurprijs van Aarschot 2006.
Station Aarschot:
Voormalige waterbottelarij ‘Cristal Monopol‘ in Aarschot:
s’Hertogenmolens:
Bronzen beeld ‘Demerwachter’ aan de Grote Markt in Aarschot door Roland Rens.
Bronzen Beeld ‘De bleiter’ aan het stadspark in Aarschot door Maarten Ceulemans.
REPORTAGE PARIJS:
REPORTAGE BERLIJN:
REPORTAGE LONDEN:
REPORTAGE NEW-YORK:
REPORTAGE HONG-KONG:
REPORTAGE ROTTERDAM:
REPORTAGE DUBAÏ:
Uit sympathie:
Frans “De Sheriff” Bellens – Aarschots volksfiguur (1945-2009)